Papillomaviruslar epitelyal dokuyu enfekte eden küçük DNA viruslarıdır. Human Paplillomavirus serviks kanseri etyolojisinde oldukça önemli yer tutar . Kutanöz veya mukozal 100’ün üzerinde HPV tipi tanımlanmıştır. Vücudun değişik bölgelerindeki stratifiye skuamöz epiteli enfekte eder. Kutanöz HPV’ler el ve ayaklarda siğillere yol açar.
Diğer bir grup HPV de mukoza,anogenital bölge,orofarenks ve üst solunum yollarını tutar. Bunların 2 düzinesinden fazlası anogenital bölgeyi enfekte eder. Anogenital bölgeyi tutan 40 kadar HPV de kansere yol açmadaki rolüne göre yüksek risk ve düşük risk olarak adlandırılır. Yüksek risk grubunda 13 HPV (16,18,31,33,35,39,45,51,52,56,58,59,68) vardır.
Tip 16 ve 18 en sık saptanan yüksek risk HPV’ler olup % 71 serviks kanserinden sorumludur. Seksüel aktif kadınların %75’i hayatlarının bir döneminde HPV ile enfekte olmaktadırlar. Servikal sitoloji sonucu negatif olan kadınlardaki HPV enfeksiyon prevalansı %10-15 arasında değişmektedir. Bu oran genç yaşlarda artmaktadır . Türkiyede yapılan bir çalışmada 1032 hastada 41 (% 4) HPV-DNA testi pozitif bulunmuştur .
Enfeksiyon klinik olarak (genital siğil),sitolojik (Pap smear) veya virolojik olarak (DNA saptanması) tanınabilir. Genital bölgedeki HPV enfeksiyonlarını çoğu subkliniktir. Smear’de sitolojik olarak tespit edilen HPV enfeksiyonları koilositik değişikliklerden serviks kanserine kadar değişik spektrumda saptanabilir. USA da genel olarak anormal servikl smear oranı % 3.8 dir. HPV enfeksiyonu HPV-DNA çalışmalarında daha yüksek olarak bulunmuştur (%28-35). Yaşam boyu servikal kanser teşhis edilme riski % 0.78,bu hastalıktan ölüm riski % 0.26 dır.
Doç. Dr. Hüsnü Görgen